Sejmowa Komisja Finansów Publicznych rozpatrywała właśnie projekt zmian w ustawach o podatkach dochodowych i w toku prac tejże Komisji zgłoszono szereg poprawek znacząco modyfikujących dotychczasowe brzmienie proponowanych zmian. Najwięcej dyskusji wzbudzały planowane ograniczenia w zaliczalności do kosztów podatkowych wydatków na usługi niematerialne (usługi reklamowe, przetwarzania danych i ubezpieczeniowe) oraz na opłaty licencyjne ponoszone na rzecz podmiotów powiązanych z podatnikiem. Ministerstwo Finansów tym samym złagodziło pierwotnie proponowane rozwiązania, jednak przepisy nadal mogą wywrzeć niekorzystne skutki gospodarcze, a koszty „uszczelniania” systemu w rozumieniu MF ponieśliby zwykli, uczciwi podatnicy.
Resort finansów argumentuje, iż niezbędne są te zmiany eliminujące nadużycia polegające na zaliczaniu do kosztów podatkowych wydatków na usługi, które faktycznie nie zostały wyświadczone, bądź nie mają związku z przychodami podatnika. Natomiast Business Centre Club zaproponował rozwiązania kompromisowe, polegałyby one na wprowadzeniu obowiązku wykazania przez podatnika w krótkim czasie po otrzymaniu żądania organu:
- Związku wydatków z przychodami,
- Faktu rzeczywistego wyświadczenia usługi oraz
- Rynkowości wynagrodzenia.
Business Centre Club w piśmie do Komisji Finansów Publicznych odniósł się również do innych kluczowych zmian takich jak: nowych zasad odliczalności podatkowej kosztów finansowania dłużnego, wprowadzeniu kategorii przychodów z zysków kapitałowych, podatku minimalnego od nieruchomości komercyjnych oraz ograniczeń schematu debt push down.
Jeżeli chodzi o zmiany dotyczące usług niematerialnych, w toku prac legislacyjnych, zostało zgłoszone przez posłów (i przyjęte przez Komisję Finansów Publicznych) alternatywne rozwiązanie. Polegałoby ono na tym, że na wyłączeniu z obowiązku stosowania limitu odliczalności wydatków na usługi niematerialne i opłaty licencyjne w zakresie, w jakim decyzja w sprawie uznania prawidłowości wyboru i ustalania ceny transakcyjnej (APA) obejmuje te usługi, opłaty i należności w okresie, którego dotyczy APA. Zasada ta dotyczyłaby również roku podatkowego, w którym wydano decyzję o APA oraz do roku podatkowego poprzedzającego ten rok.
0 Comments: