Tegoroczny II Kongres Polskiej Rachunkowości, którego motywem przewodnim było hasło „Rachunkowość – wizja przyszłości” odbył się w dniach 5-6 czerwca 2017 r. w Warszawie. Wydarzenie to zorganizowano z okazji przypadającej rocznicy 110-lecia działalności organizacji księgowych na ziemiach polskich. Wśród uczestników Kongresu znaleźli się przedstawiciele legislatorów, naukowcy, praktycy i wykładowcy. Jedna z podstawowych dyskusji prowadzonych w czasie trwania Kongresu dotyczyła ustawy o rachunkowości i konieczności jej dostosowania do zmieniających się warunków gospodarczych zarówno w skali lokalnej, jak i globalnej.
Prof. dr hab. Ewa Walińska, członek Rady Naukowej SKwP, członek Stowarzyszenia Księgowych w Polsce i European Accounting Association przypomniała, że w Międzynarodowych Standardach Rachunkowości i Międzynarodowych Standardach Sprawozdawczości Finansowej nie ma żadnego prowadzenie ksiąg rachunkowych, a nasza ustawa o rachunkowości właśnie takie zapisy zawiera. Jako naukowiec Pani Ewa chciałaby, aby w ustawie o rachunkowości nie było tej części, która dotyczy prowadzenia ksiąg rachunkowych. Dlatego można przedyskutować, czy ustawa o rachunkowości nie powinna być tą częścią systemu rachunkowości, która musi być regulowana, a dokładnie sprawozdawczość finansowa, zgodna ze standardami międzynarodowymi i dyrektywami, które dotyczą sprawozdawczości finansowej. „Wydaje mi się, że nadszedł czas, żeby rozpoczęła się dyskusja środowiskowa, żeby usiąść i gruntowanie zmienić ustawę o rachunkowości, i żebyśmy zrobili jeszcze lepsze „dziecko” naszych doświadczeń po odzyskaniu normalności w gospodarce” – powiedziała Ewa Walińska.
Z kolei Joanna Dadacz, dyrektor Departamentu Rachunkowości i Rewizji Finansowej Ministerstwa Finansów oraz przewodnicząca Komitetu Standardów Rachunkowości, przyznała, że dwadzieścia parę lat życia ustawy o rachunkowości pokazuje, że jest to dobra ustawa, jeżeli chodzi o polskie warunki. Zawiera odpowiednie zapisy, które zezwalają określonym jednostkom na stosowanie Międzynarodowych Standardów Rachunkowości. Dwa razy (w 2010 i 2013 roku), pani przewodnicząca podejmowała próbę, jako legislator dowiedzenia się, co środowisko myśli na temat ustawy z racji pojawiających się głosów, by wprowadzić zapis, że każdy, kto chce, niech prowadzi rachunkowość według Międzynarodowych Standardów Rachunkowości. Jednakże ta podwójna próba nie przyniosła konkretnego rozwiązania i odpowiedzi, w którym kierunku legislator ma podążać.
„Ustawa o rachunkowości była kilkadziesiąt razy zmieniana i chcę zapewnić, że będzie jeszcze niejednokrotnie zmieniana, ponieważ życie się zmienia, ponieważ dyrektywy się zmieniają, ponieważ otoczenie gospodarcze się zmienia. To wszystko wymusza odpowiednie wprowadzenie zmian w ustawie” – powiedziała Joanna Dadacz. Jej zdaniem rozwiązania przyjęte w ustawie, mimo że prawo bilansowe wiele razy się zmieniało, jest jednym z bardziej stabilnych praw. Albowiem księgowy, który pracuje od lat, wie, w którym rozdziale ustawy czego się spodziewać. Dlatego też osobiście uznaje stabilność ustawy za jej wielką korzyść.
Z racji często pojawiających się pytań, czy poza przepisami wynikającymi z dyrektyw i Międzynarodowych Standardów Rachunkowości, to znaczy zasad prowadzenia ksiąg rachunkowych, zasad inwentaryzacji, badań i ogłaszania sprawozdań finansowych, ochrony danych czy też zasad odpowiedzialności prawnej, czy to są przepisy, które powinny znajdować się w ustawie. Pojawiały się właśnie przy tym głosy, czy aby nie zrezygnować z tego i przejść do przepisów rozporządzenia (niższej rangi przepisów), których atutem jest możliwość szybszej ich zmiany, niż przepisów o randze ustawowej. Jednakże Joanna Dodacz sądzi, że nie, by po prostu pozostawić ustawę w takiej konstrukcji, jaką ma. „Możemy oczywiście dokonać większego przeglądu, w jakim stopniu powinna być ona dostosowana do naszego zmieniającego się otoczenia” – stwierdziła dyrektor Departamentu Rachunkowości i Rewizji Finansowej Ministerstwa Finansów.
0 Comments: