W związku ze skróceniem okresu przechowywania akt pracowniczych oraz ich elektronizacją Resort rozwoju opublikował najnowszy projekt założeń projektu ustawy zakładający skrócenie obowiązkowego okresu przechowywania dokumentacji kadrowo – płacowej z obecnych 50 do 10 lat. Jednakże przy założeniu, że Zakład Ubezpieczeń Społecznych będzie gromadził informacje wystarczające do ustalenia i przyznania świadczenia z ubezpieczenia społecznego tak, by ubezpieczony miał zapewnione bezpieczeństwo otrzymania wybranego świadczenia oraz prawidłowego ustalenia jego wysokości. Zmiany mogłyby już wejść w życie 1 stycznia 2018 r.
Szacuje się, że z tytułu wieloletniego papierowego przechowywania akt osobowych pracowników pracodawcy ponoszą ok 130 mln zł kosztów rokrocznie, dlatego przewidziano fakultatywną możliwość gromadzenia i przechowywania akt osobowych oraz pozostałej dokumentacji pracowniczej w formie elektronicznej.
Główne założenia są takie, że wszystkimi informacjami niezbędnymi do uzyskania świadczeń emerytalno-rentowych dla osób, których aktywność zawodowa rozpoczęła się po dniu 31 grudnia 1998 r. dysponuje Zakład Ubezpieczeń Społecznych, który gromadzi dane przekazywane przez pracodawców. Takie rozwiązanie umożliwiłoby skrócenie okresu przechowywania akt pracowniczych do wspomnianych przez nas wcześniej 10 lat od dnia zakończenia stosunku pracy.
Okres ten gwarantuje możliwość korzystania ze zgromadzonych dokumentów jako dowodów w razie ewentualnych sporów sądowych. Natomiast pracodawca po zakończeniu stosunku pracy zobowiązany by był do wydania pracownikowi:
- Rozszerzonego świadectwa pracy zawierającego niezbędne dane dla Zakładu Ubezpieczeń Społecznych do przyznania wybranego świadczenia
- Zaświadczenia o wynagrodzeniu w poszczególnych latach pozostawania pracownika w stosunku pracy.
No nareszcie sensownie ktoś pomyślał, 50 lat to było zdecydowanie za długo
OdpowiedzUsuńRzetelna księgowość? Polecam www.biurofinansowekk.com!
OdpowiedzUsuń